- krzyczący
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldekrzyczaogoncy"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}krzyczący{{/stl_39}}{{stl_9}} (-co){{/stl_9}}{{stl_7}} schreiend{{/stl_7}}{{stl_41}} (a fig){{/stl_41}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
krzyczący
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
krzyczący — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rażący, jaskrawy, wyzywający : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zasłona w krzyczących kolorach. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krzyczący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. krzyczeć (p.) krzyczący w użyciu przym. 1. «o barwach, kolorach, ozdobach: rażący, zwracający na siebie uwagę» Ubierała się w krzyczące kolory. 2. «o postępowaniu, zachowaniu się: wymagający protestu,… … Słownik języka polskiego
krzykała — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. krzykałaale; lm MB. krzykałały, D. krzykałaał (także DB. krzykałałów tylko o mężczyznach) rzad. «człowiek krzykliwy, krzyczący» … Słownik języka polskiego
rozkrzyczany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rozkrzyczanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który się rozkrzyczał; głośno i dużo mówiący, krzyczący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozkrzyczana klasa. Dziewczyna była strasznie głośna, rozkrzyczana. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
